Tuesday, February 24, 2009

True-to-Life Funny Kwentos :))

This is a compilation of stories which I find really funny. I got these from online forums. LOL with me :)) *hindi makaget-over ...* >baba ng kaligayahan. HAHAHA!

From: bookwormie

true stories sa pamilya ko.

1-paalis kami nun ng family ko. bihis na ang lahat pero nasa loob pa kami ng bahay, nagsasara ng mga bintana at nagtatanggal ng mga plugs ng appliances. hinahanap ni tatay ang SUSI NG KOTSE. pero nauhaw siya at kumuha ng COKE sa ref. pagkainom ng COKE, habang naghahanap ang kanyang mata sa nawawalang susi, nagsalita ang bibig nya nang "ASAN NA ANG SUSI NG COKE?"
*napaghalo nya..nakainom lang kasi ng coke..*

2-nagluluto si nanay sa kusina. wala si tatay nun, may binibila ata. inutusan ni nanay yung kapatid ko na i-txt si tatay na bumili ng LETTUCE.
ang tnxt naman ngkapatid ko "Tay bili po kayo ng LUTTUCE"
ang sagot ni tatay-- "Ok naka bili nako ng LETTICE"
*grabe pano kaya sila nagka-intindihan nun? pero buti nalang LETTUCE ang nabili ni tatay*

3-tanghalian sa bahay. nagkukwento si taty tungkol sa mga ginawa nya nung umaga (nagpunta daw siyang bangko etc.). dahil andami yatang nagsasalita nun, narinig ko si tatay ang sabi: "Oo aalis ako ng mga ALAS-THIRTY."
*ano pong oras ang ALAS-THIRTY?*

4-tinuturuan ko ang kapatid ko nun sa dining table (review for upcat). naupo si tatay sa tabi namin. kinuwento nung kapatid ko kung gano kahirap ang reading comprehension sa exam niya kahapon sa brain train(nag review kasi sya dun). sabi ko dapat intindihin lang niya yung mga salita etc. sabi ko rin na dapat magbasa siya ng kahit isang novel man lang bago mag-upcat kasi ako binabasa ko yung harry potter and the half-blood prince bago ako mag-upcat.
sabi naman ni tatay:"Tama anak! Magbasa ka ng maraming BOOKSYONARY! kailangan mo yun!"
*anu po ba talaga? mga BOOKS o mga DICTIONARIES? hehehehe!*

eto naman, klasmeyt ko nung high school..

scene: pauwi na ang mga freshmen galing sa kanilang field trip sa subic. nasa aircon sila na bus at medyo tahimik na ang iba kasi mga inaantok na (gabi na kasi at that time). isa ako dun sa mga inaantok. katabi ko nuon yung friend ko na parang tulog na rin ata. siguro half-asleep na ako non nang biglang narinig ko si yung klasmeyt kong si Ruru na sinabi sa driver, "manong dyan nalang po sa may JALABA". tapos biglang nagsalita si yung isa kong klasmeyt, sabi kay Ruru(Realname ay Reuter) "reuter, walang JALABA, JALIBI(JOLLIBEE) meron." dahil na-realize ko kung ano ang nangyari, sobrang tawa ako ng tawa nun. as in TAWA ng TAWA na malapit nang mapaiyak. pati nga yung friend ko sa tabi ko na parang tulog na nun eh nadamay sa tawa ko at biglang tawa na kami ng tawa pareho.

hanggang ngayon, pinagtatawanan ko parin ang JALABA ni RURU.

(naka-caps yung ibang words for emphasis...)



From: qt_chick17

nakasakay ako sa jeep papuntang sm. tapos may sumakay na 3 magkakakilala..tinanong nila yung driver kung magkano hanggang sm bacoor tapos abi nung driver trese dw. maya2 nagbayad yung isa sa kanila ang sabi "bayad po, tatlong trece!" instead na sm

yung friend ko naman may nakasakay din daw..ang ganda pa naman din nung girl..maya2 nagbayad na siya kaso ang sinabi sa driver "manong pabili po!" instead na bayad

kasama naman ng friend ko ang skulmate niya pauwi..may nagbabayad sa dulo ng jeep tapos siya ung nag-abot sa driver sabay sabi "sukli daw po"

last but not the least, my very own jeepers bloopers! pauwi na ko galing sm molino (sinamahan ko friend ko pumunta dun para mag-pa straight) nakasakay na ko sa jeep tapos naalala ko yung mga kwento tungkol sa bloopers sa jeep...empre di ako makatawa at ako lang ma-isa nun...at nung malapit na ko sa bababaan ko..ipapara ko sana yung jeep kaso ang nasabi ko "manong, bayad ho!" instead of " manong para po!" ayun..lumampas tuloy ako at sa palengke na ko nakababa..so much for reminiscing funny moments..ΓΌ




From: quesong_anghel

my isa pa pala...

pnta kami ng mga klasmeyt ko sa bhay nung isa naming klasmeyt pra gmawa ng project...
eh dmi nming dala... ung dala nung isang friend koh alambre na nakaikot..... un sumkay kmi ng jip.... nagulat kmi kasi parang iba ung dinaanan nmin place.... kya sbi nmin "manong sa tabi na lang ho... na una bumaba ung friend koh n my hawak ng alambre.... tpos bgo p ko mkababa.. sabi nung isa kong klasmeyt "oi balik kau shortcut lng daw toh" eh di akoh bumalik.. ehhh gumagalaw na ung jip... ndi nmin napansin na naiwan nmin ung friend nmn sa baba... tpos sigaw kmi ng sigaw and at the same time tumatawa kasi ung friend koh tumatakbo... hinahabol ung jip.... hehehehe.....



*nagreply si mangaagaw kay qt_chick17*

LRL !

*napatingin tuloy pusa ku skin..tawa kxe aku ng tawa*



From: Icecold656

This happened in Rockwell.

There were a lot of people in this escalator that was going up--include me and my hubby. We were the next one in the steps after this certain couple, and before them was this personnel of the mall, carrying along with him this big cart that is as wide as the escalator.

As the guy reached the top, unfortunately, his cart got stuck. So while he was struggling with the cart and moving along with the steps so as he wouldn't fall, eh.... imagine us na lang! We, who are the people behind him!

The couple before us frantically made a way to squeeze themselves out on the sides of the cart. Yung hubby ko naman, di mapigilan ang sariling tumawa kahit nahihirapan na rin kaming isqueeze sarili namin sa sides nung cart para lang makaalis sa escalator.

When we finally got off, I looked back me and guess what? Di pa rin naaalis nung guy yung cart, and all the other people are frantically making ways to get off para di sila magcollide sa cart at dun sa guy.

Some people were starting to move backwards para madelay yung pagdating nila sa taas, some group of guys jumped off, while some elders started frantically shouting at the guy to take his cart off. HAHAHA. It was a big commotion and a funny sight!


Later that day, we got into another escalator again, and guess what? Andun na naman sa harap namin yung cart guy T____T Dun na sobrang natawa hubby ko. Ako naman napatawa na rin. As expected, na stuck na naman kasi yung cart niya. HAHAHA.
Bat di nalang kasi niya gamitin elevator eh, kulet.

Share your funny escalator escapades. ^___^



Wala lang. Share ko lang :)) toinks.

Thursday, February 19, 2009

hagardness!

FEBRUARY 16, 2009

First time sacrifices

It has been a long time since I talked about my everyday activities and I am already breaking my promise to myself, which is to put into writing (or typing :D) all the "memorable" events in my life ... or even when I just feel like blogging. I could defend myself on that.

I have been so busy in school that I don't even have time to surf the net, watch tv, eat and sleep anymore. Yes, you read it right. I have been skipping meals because of loads of stuff required in school. This sem, I also experienced my very first 24-hour-no-sleep ek-ek. Dati kasi, kinukulang ako ng isang oras. I could only manage to stay up for 23 hours! haha! I always fall asleep on the last hour! Now, I have been staying up for 24 hours. sheesh! This sem, I also experienced my first ever ubernyt na super educational and dating. Dati kasi, nag-uubernyt kami for FUN lang. I had my biggest eyebags on February 06, 2009. Sheeesh do I look so I wasted! Nakakahiya! haha! And worst, walang napala sa sakripisyong yun! We all got 22% on RLE day 9. Di kami nakapag-present! Tsk. Tsk.


So much for being a leader

I never imagined dreamed for becoming a leader in RLE/PHC. Actually, hindi naman talaga ako dapat ang leader eh. Kaso, the "original" leader of our group was assigned as KII, a group from among us who would collect data about the community in the barangay. Our community leader, who happens to be a member of our group, appointed me as the leader of F23. At first, AYOKO! AYOKO TALAGA! But we don't have any choice. Our CL PROMISED me na tutulungan niya ako. HE PROMISED ...

Aun. pangakong napako ang bagsak. And ang bagsak ko ... HELL! I had to sacrifice my "social life" (which includes malling and everything!), food and sleep! I can feel I am becoming unhealthy (alam mo yun, ung basta. feel mo iba) ... and I don't like it.

(I am currently in my bioethics class while doing this thing ... in my notebook :D I am soooo bored eh. Hasa harap pa man din ako! haha! As in mag-isa ako dito sa first row and sir is just a few inches away from me! :D He's actually talking about euthanasia and SUICIDE ... I am thinking about the latter *evil grin*)


Sama ng loob

Our CL keeps on bossing us leaders. Napakademanding niya and super daming utos! What's worse? Kapag may kailangan siya, tsaka lang niya sinasabi kung kelan niya na kailangan. Oh diba? ang bibo! We have lots of other stuffs to do pa noh! What made him think na kaya naming gawin mga pinapagawa niya ng ganun kabilis?! Super dami pa naman ...

We have our own family in the community. Trio kami. I'm with our CL and another frined. Grabe! Nagkanya-kanya sila ng gawain sa paperworks namin! Kinuha nila lahat ng madali then biglang binigay sakin yung mahirap (at di ko alam gawin). Syempre nagreklamo ako! Our CL said he will he me daw. Tsk. As usual, wala nanaman si pangako. 3 times akong nagpalit at nag-edit. FUCK! There was this scene one night when we we're all in school late because of the case pres.

CL talks to our other trio, my friend:
CL: May soft copy ka ng mga outputs?
Friend: Wala. Si Jaira meron.

(Sheesh! Wala man lang initiative ang mga lokaret na tumulong! I was working on the case pres that time and I was already at my wits end! Leader nga eh. So kailangan matapos. You know what he said?!)

CL: EH DI SIYA NA ULIT GAGAWA LAHAT. (FUCKING SHIT!)


(I know this looks soooo haba na. Pagbugyan niyo ko. It's been a while since I had my last entry here :D)

Just now, I have our outputs beside me. Both of my ka-trio never even bothered to ask how I did with the outputs! I slept at 1 am last night (or this morning). Bangag na bangag ako! kakawindang!

I have been trying to cheer myself up since this morning. Un nga lang, pinagkakait pa ng tadhana. Just before our bio class, this "friend" (another one ha) na seatmate ko din, happened to be my ka-group in the reporting in STS. Haaaay. grabe din mag-utos to. kala mo kung madaming ginagawa eh wala naman. Pareho sila ng CL. Utos ng utos wala namang ginagawa.

Ok ok. I think i'm going to stop here na. I have other things to do pa. :D Thanks for reading ... kung meron man. haha!

-Jaira Marie

Sunday, February 1, 2009

Dat 08 in Batangas

This is so far the easiest community day for me since the first day of our community service in Batangas. :D It's the last day of January 2009. On the bus, mejo mejo napag-initan kami ng maaga, though I don't find it very serious kasi whole class naman ang pinagalitan ... hindi lang ako. ^^ haha. When our CI finally decided to sit down and leave our butts alone, aun na. ok na. basta un.

Nadistribute ko na ung mga CSTs sa members ko. Me and my partner Tracy had to go back to the 5 families who refused to be interviewed last week plus 2 new families. We decided to start with the 2 new CSTs. We headed to the 2 houses with a single red gate. Aun. Sa wakas di pa nakakaalis yung may-ari ng bahay and pumayag silang magpainterview. It's so madali kasi 2 families agad yun. So after that, we only have to look for the houses of the 5 families who refused last week. :D

The caretaker approached us when we were like "tao po" forever. And blah blah blah ... then she said to tracy, "kamukha mo yung asawa ng anak ko ..." or something like that. Haha. feel na feel naman ni tracy. LOL. (joke lang kat!)

After interviewing the 2 families, eh di palabas na kami xempre. Etong si ate caretaker sabi sa may gate, "saan ang probonsya niyo?" She's looking at me this time, so I answered "sa Ilocos Norte po ako." (establlish rapport nga diba?!) then to tracy, "ikaw?" My partner answered, "ah sa Marinduque po ako." *syet ipagpauumanhin. spelling check please. haha*

The she said, "kunin ko number niyo" syempre tinginan kami ni tracy ... I dunno but ang pumasok sa isip naming dalawa is that to establish the lintik na rapport! so we were like "ah sige po"

eto naman si ate caretaker. takbo to get her phone. haha. pag balik sabi ba naman, "may anak akong binata nasa Maynila." (sa isip namin, "SO?!" haha) tapos pinakita pa ung picture. LOL.

Tracy: ah ilang taon na po siya?
Ate caretaker: 22.
Tracy: ahh.
Ate caretaker: anong pangalan niyo?
Tracy: Ay ako po si Katherine.
Ako: Ako po si Jaira.

Eh di un na super type na ng number si tracy. Ganun din ako which is super KATANGAHAN. haha. Why the hell are we giving our numbers to this mysterious lady with a blood pressure of 170/120 mmhg?! LOL.

So blah blah blah ... alis na kami. Next kwento.

Ung first refused bahay na pinuntahan namin, wala yung may-ari. Kids lang ang nasa bahay and their lola (who happened to be interviewed already). So that one falls under NOT SURVEYED. 1 down. 4 more :D

Next, yung mag-asawang mailap sa tao. (well un ung perception namin sa kanila. haha. kasi naman ang taray ng dating nila last week!) But when they finally let us in, mabait naman pala :D
2 down. 3 more! :D

etong masaya! we didn't know ng partner ko na yung isang refused pala is abandoned na! :D so we're down to 2! haha.

Mas masaya dun. etong last 2. Both NOT SURVEYED kasi parehong walang tao :D see? saray ng buhay namin. haha.

So maaga kaming natapos ni tracy. And we we're somewhat hungry na hindi. o ewan. Sabi we should eat our lunch with our foster family. pero ayaw namin kasi mababait kami. :D pero pumunta kami. haha. good thing, nasa kapit-bahay sila at nakasara sa bahay nila. Syempre kakahiya naman kung pauuwiin namin sila just for us to eat our lunch there. Ang tagal naming tumambay ni Tracy si store sa harap ng foster family's house. Until we were entertained by this plane na ung parang nagsi-circus sa ere. (may tawag dun kaso I forgot ^^) Tracy was like, "Jai! bat ganun yung eroplano! tumatagilid!"

haha. i was thrilled! Kasi sa tv ko lang un nakikita. as in first time kong makakita ng ganun in real life! haha!

(I can feel mahaba na tong blog ko! Keri lang! ^^)

Then blah blah blah ... next story!

We were walking nanaman ng ever-kalog kong partner na si Tracy. I was busy with something or na-carried away ako ng bagay na diko maalala and i stepped on a puddle of ... it's not water eh. basta un. grabe. sinira niya ung sapatos ko! hahaha =)) got to visit mr. quickie na! syet! aun.
Eto. mukha kaming pulubi. haha. we were hungry and we don't have a place to eat our lunch. Kaya we decided to stay sa waiting shed with Tin. haha. aun dun kami kumain. tin gave me her spoon and she used her fork kasi I forgot to get a spoon and fork. kumusta ka naman?! wala kasi sa isip ko un. ang nasa isip ko, "wala akong dadalhin kasi babaunan ako ni krisslene." LOL.
so blah blah blah ... 2pm! Call time! we headed back to Brgy. hall. pinagsama-sama namin yung number ng na-interview namin for today and for the past 2 days. And YAY! naabot namin yung quota na 80% :D

Tapos uwi na kami. hihi. Aun!

THE END!!! :D hahaha!

Jaira Marie